maandag 4 juni 2012

Vaders

'Van alle vaders op de wereld is die van jou de liefste, 
de mooiste, de sterkste, de veiligste.
Vooral de veiligste.
Hij zal er altijd zijn, daar twijfel je niet aan. 
Hij zal altijd voor je zorgen, want je bent zijn lieveling. 
Hij is jouw held.
Vaders verdwijnen niet, vaders laten je niet in de steek, 
vaders zijn de meest betrouwbare wezens op de wereld.' 
(Hollander, 2011)

So True <3

maandag 14 mei 2012

In wijsheid afronden

Met deze allerlaatste blog wil ik afscheid nemen van de cursus Mediawijsheid. Ik vrees dat mijn blog zelf hierna een tijdje stil zal gaan liggen omdat het bloggen me nu wel weer even genoeg is geweest. Al is dat ook niet helemaal waar, want ik blog ondertussen wel gewoon door voor CF Beachdance, in ieder geval tot 30 juni!

Van afgelopen 17 weken stonden 12 maandagen in het teken van Mediawijsheid als onderdeel van maandag-collegedag. Maandag was vooral altijd een lange dag. Met drie opeenvolgende colleges van kwart voor vier tot half 10 's avonds betekende dat er tijdens het lopen naar de verschillende collegezalen - die alledrie ver uit elkaar lagen - snel een boterham binnen gewerkt werd om vervolgens op een stoel te ploffen en proberen de concentratie op te brengen voor achtereenvolgens Beeldcultuur, Cultuursociologie en als laatste Mediawijsheid.


Dat de cursus Mediawijsheid niet voldaan heeft aan mijn verwachtingen hoef ik niet negatief te noemen. Ik begon - net als veel medestudenten - vol scepsis aan deze cursus. Mediawijs was ik wel - vond ik - en ik deed de premaster Algemene Cultuurwetenschappen om volgend studiejaar te kunnen beginnen aan de master Jeugdliteratuur en me bezig te gaan houden met boeken - geen computers dus. Desondanks was ik stiekem wel een beetje nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar al die applicaties waar we een account aan moesten maken. Zou ik hier daadwerkelijk heel veel aan gaan hebben? Ik was benieuwd. Ik stond er wel voor open, misschien was het wel een aanvulling op mijn leven, iets wat ik goed kon gebruiken!

Tijdens de cursus is vaker aan bod gekomen dat de hele rij accounts die we aan moesten maken niet door iedereen als prettig werd ervaren. Ik vond het allemaal veel werk, en nu ik er op terug kijk vind ik het erg jammer dat we daar dan ook niet meer gebruik van gemaakt hebben. Een account op Skype had ik bijvoorbeeld al, maar waarom staat dit eigenlijk in het rijtje? De gehele cursus hebben we geen gebruik gemaakt van Skype. Ook LinkedIn en Evernote is wat mij betreft te weinig belicht tijdens de cursus. In een van de eerste bijeenkomsten kregen we te horen dat netwerken belangrijk is, dat we leven in een netwerkmaatschappij en we niet zonder netwerken kunnen. Maar toch, waarom hebben we dan niet klassikaal naar LinkedIn gekeken en hebben we geen voorbeelden gezien van 'succesverhalen' wat betreft LinkedIn? Best wel jammer, aangezien ik denk dat LinkedIn wel potentie heeft, maar die nu door veel studenten nog niet gezien wordt. Evernote is wat mij betreft een beetje overbodig. Dit hebben we gebruikt om een mediadagboek bij te houden, alleen zolang ik niet thuis ben kan ik dit niet gebruiken, dus heb ik het de helft van de tijd dus maar bijgehouden op een bloknote....

De excursie naar S2M en het gastcollege van Rudy van Belkom heb ik als een zeer welkome aanvulling op de cursus ervaren. Hierbij konden wij studenten zien hoe alle concepten waarover we gelezen hebben in de praktijk gebruikt werden. Hierdoor kreeg ik inspiratie, ideeën, vond ik herkenning en werd ik enthousiast.

Het adviesrapport dat ik samen met Martina, Janne en Julie opgesteld heb voor de gemeente ´s-Hertogenbosch is wat mij betreft het meest waardevolle dat deze cursus mij gebracht heeft. Tijdens dit project heb ik op een zeer fijne wijze samengewerkt met mijn medestudenten en kennis gemaakt met de gemeente 's-Hertogenbosch. Ik woon in 's-Hertogenbosch, vind het een prachtige stad en vond het dan ook een eer om dit project te mogen uitvoeren. De behandelde concepten en theorieën hebben allen een prachtige, praktische plek gekregen binnen het adviesrapport. Een rapport dat volgens Jennifer Artz - jongerencontactambtenaar - zo volledig is dat ze er direct mee aan de slag kan gaan. Een rapport dat voldoet aan de eisen van de gemeente, waarbinnen alle leerdoelen van de cursus samen komen en waar we zeer trots op mogen zijn.

Tijd om af te ronden dus. Dag Mediawijsheid. Bedankt voor alle wijsheden die me gebracht zijn. Ik stop ze in mijn rugzak en stort me vol overgave op de rest van mijn vakken en dan; op naar de master Jeugdliteratuur!

dinsdag 8 mei 2012

'Wereldberoemd' in 's-Hertogenbosch ;-)

Brabants Dagblad, 8 mei 2012

woensdag 2 mei 2012

Groepsblog 'Wij zijn 3.0'

Martina van IJzendoorn - Julie van de Schoor
Janne van Wijnen - Lisanne van Zoom

Het duiden van nieuwe fenomenen in termen van achterhaalde voorlopers is door Marshall Mcluhan treffend het 'Horseless Carriage Syndrome' gedoopt. Vernoemd naar de aanvankelijk neiging om de auto te zien als een koets zonder paard ervoor. Dezelfde blik die toeschouwers een aantal jaar geleden hadden terwijl ze het paard zochten voor de koets, moet dhr. van Driel in zijn eerste college bij ons hebben herkend.

Zonder ook maar enige kennis van wat er ging gebeuren of waar het allemaal goed voor was, werden we geacht om allerlei accounts aan te maken om alleen al met de cursus te kunnen starten. Wij doorliepen hetzelfde proces als waar de maatschappij midden in zit. Namelijk de omschakeling van een 1.0 naar een 3.0 samenleving. Door ons te verplichten actief mee te doen hebben wij niet alleen de theorieën bestudeerd, we hebben ook zelf ervaren hoe de nieuwe digitale wereld in elkaar zit. Door zelf actief te zijn binnen deze digitale wereld hebben we automatisch de verschillende stappen van het ARIA-patroon doorlopen, zo weten we precies hoe de samenleving zich voelt in het gehele proces en zijn we op de hoogte van de moeilijkheden en discussiepunten.

Met al deze bagage hebben we, als toekomstige cultuurwetenschappers, een advies kunnen geven aan de gemeente 's-Hertogenbosch, die met jongerenambassadeurs aan de slag gaat om een digitaal ontmoetingspunt voor jongeren te realiseren. Met onze achtergrondkennis hebben we bijeenkomsten samengesteld die zij met de jongeren kunnen doorlopen. We konden hun vertellen waar ze op moesten letten en wat ze vooral niet moesten doen.

Niet alleen hebben we gemeente 's-Hertogenbosch een advies gegeven, ook hebben we jongeren zelf naar hun mening gevraag. We zijn hier niet de straat voor opgegaan. Nee, heel 3.0 hebben we dit gepost op de Facebookpagina van een jongere uit Den Bosch (de dochter van Janne). Zonder er de deur voor uit te hoeven, wisten we binnen een paar klikken wat de mening van de jeugd is over de activiteiten in Den Bosch. En zoals in het plaatje te zien is, valt hier nog wel iets aan te verbeteren.
Printscreen van Facebookpoll, 24-04-2012.
De samenwerking verliep heel soepel, en zoals Janne het beschrijft in de termen van Kolb:
'We gingen nu als een speer, de doeners namen de leiding en zetten aan tot een flink tempo. De taken werden vlot verdeeld, het plan van aanpak was meteen duidelijk, de afspraken snel gemaakt en ook nagekomen. Er ontstond van meet af aan een stroom van positieve energie waarop het goed werken bleek. De beslisser in ons midden nam meteen de technische aspecten voor haar rekening en bekommerde zich om zaken als de vorm van het eindproduct en de uitwerking van de gespreksverslagen. Voor de denker was de verbinding theorie - praktijk extra stimulerend: zij nam ook als vanzelfsprekend de concretisering van de bijeenkomsten op zich.'

Naast de afspraken 'in real life' die we gepland hadden in de samenwerking, hebben we veel contact gehad via Dropbox, Yammer en - ietwat ouderwets - e-mail. We hebben niet alleen geleerd over de samenleving 3.0, we maken er deel van uit. We staan niet meer als toeschouwers te kijken waar het paard is, we vragen ons kritisch af waar de auto naar toe zal gaan!

maandag 2 april 2012

College 8. Informeel leren en jongeren

Mijn persoonlijke, bescheiden mening is dat je altijd overal wel iets van kan leren. Zo vind ik bijvoorbeeld dat je nooit spijt van moet hebben van een ervaring, omdat spijt hebben zonde van je tijd is. Van datgene waar je spijt van kan hebben, heb je waarschijnlijk ook veel geleerd en dat is dan weer positief. Spijt is dus zonde en nergens voor nodig. Beter kun je kijken naar wat de desbetreffend ervaring je gebracht heeft. Of je er iets uit kunt halen en dit mee kunt nemen naar volgende ervaring of gewoon kunt integreren in je wijsheid ;).

Tijdens college 8 stond informeel leren centraal. Een zeer breed begrip, omdat in principe alle leerervaringen die jij opdoet buiten een onderwijsinstituut onder de noemer informeel leren in te delen zijn. Om iets meer houvast te bieden heeft Suzanne Keurntjes (2011) vier visies op educatie gekoppeld aan verschillende leervormen. Alle leersituaties die iemand tegen komt zou je in kunnen dezen in onderstaande tabel.


Formeel leren
Informeel leren

Visie 1
Onderwijs

Zelfgestuurd leren

Incidenteel leren

Socialisatie
Visie 2
Themaverdieping
Visie 3
Bewust maken
Visie 4
Persoonlijk
Tabel 1: Leervormen gekoppeld aan vier visies op educatie, Keurntjes, 2011

Ons huidige onderwijsstelsel is van vroeger uit gebaseerd op het formele leren. Dit is het welbekende plaatje waarbij een docent voor de klas staat en zijn wijsheid overdraagt aan de leerlingen in de klas. Hij weet hoe het zit in zijn vakgebied en de jongere heeft maar aan te nemen dat het de waarheid is. Jeroen Boschma en Inez Groen stellen in hun boek Generatie Einstein (2009) dat deze manier van onderwijs niet houdbaar is op de huidige generatie jongeren. De problemen binnen scholen die te maken hebben met motivatie, voortijdig afvallen en orde in de klas zijn te wijten aan het star vasthouden aan de formele onderwijsmethode. Boschma en Groen pleiten voor het nieuwe leren, dat zij dopen als natuurlijk leren en we in bovenstaande tabel in kunnen delen tussen zelfgestuurd leren en incidenteel leren. Hierbij is het belangrijk dat men niet uit gaat van een 'one-size-fits-all' lesvorm, maar lesvormen zoals projectgestuurd, probleemgestuurd en competentiegestuurd onderwijs gebruikt waarbij de docent náást zijn leerlingen staat en niet boven de leerlingen.

In een project voor de gemeente 's-Hertogenbosch zijn Martina, Julie, Janne en ik bezig met een adviesrapport omtrent de mediawijsheid van jongerenambassadeurs. Onderdeel van dit adviesrapport zijn lesplannen voor drie bijeenkomsten met de jongerenambassadeurs. Deze lesplannen zijn gericht op jongeren en dus is vooral het informeel leren hierin verweven. Wij gaan ervan uit dat jongeren op hun best zijn wanneer zij bezig zijn met wat zij leuk vinden. Zij moeten hun eigen interesses in kunnen zetten en hun talenten kunnen ontwikkelen om goed uit te verf te komen. Hoe we dit uiteindelijk verwerkt hebben in ons adviesrapport? Klik hier.

(Boschma, J. & I. Groen (2009). Generatie Einstein slimmer, sneller en socialer. Communiceren met jongeren van de 21e eeuw. Pearson Education: Amsterdam.)

vrijdag 30 maart 2012

College 9. Mediadagboek

Drie dagen lang een mediadagboek bijhouden. Leuk idee maar moeilijk bij te houden omdat ik eigenlijk heel de dag bezig met met 'media'. Van dinsdag t/m donderdag heb ik bijgehouden welke media ik gebruikt heb en hoeveel. De uitkomst was niet nieuw voor mij; ik ben eigenlijk altijd online en gebruik de media om op de hoogte te blijven van wat er om me heen gebeurt. Hoewel ik roep dat ik op dit moment totaal geen vaste structuur in mijn leven heb, is die structuur er toch zeker wel. En ja, deze structuur is gevormd door media.

Ik moest tijdens de 'analyse' van mijn mediadagboek denken aan de waarschijnlijk welbekende reclame van Hi:
Hi commercial 'Rennen' - Vrienden staan nooit uit (5 september 2011 geupload)

Wanneer ik - volgens sommige vriendinnen - niet snel genoeg reageer via Whatsapp dan kan het zo zijn dat het gesprek er vrij snel zo uitziet:

13:00 Als je over hebt
13:00 Hahaha
13:00 Ik wil het graag
13:00 Lies
13:01 Lies
13:01 Iels
13:01 Help
13:01 Lies!
13:01 Hahaha
Whow relax... 13:02

Het gehele mediadagboek kan je lezen - zéér interessant ;) - in de drie voorgaande blogposts; dag 1, dag 2 en dag 3!

donderdag 29 maart 2012

Dag 3

Zie alinea 1 & 2 van Dag 1 én Dag 2.

Na het ondertussen bekende ochtendritueel staat media deze dag op een laag pitje. De rest van de dag ben ik namelijk aan het werk en tot 18:00 uur zal ik mijn telefoon dan ook niet bij de hand hebben. Om 18:00 uur, wanneer ik op de fiets stap richting het station, kijk ik even op mijn telefoon of ik wat berichten ontvangen heb die dag. Als ik eindelijk in de trein zit heb ik 20 minuten de tijd om hierop te reageren, Facebook, Twitter en e-mail even te checken.

Tijdens het college van die avond ontvang en verzend ik ook een aantal Whatsapp berichtjes. Net als in de trein terug naar huis.

Thuis aangekomen gaat de televisie weer aan, check ik even Facebook, Twitter, mijn e-mail en surf ik wat rond op het internet. Daarna ga ik lekker mijn bed in, om nog wat Whatsapp berichtjes te versturen en op te laden voor het WEEKEND!

woensdag 28 maart 2012

Dag 2


Mijn wekker - op mijn telefoon - gaat. Ik druk drie keer op snooze en tussendoor bekijk ik een aantal Whatsapp berichtjes die ik die ochtend binnengekregen heb en reageer op deze. Zodra ik uit bed ga zet ik mijn radio aan op 3FM. Deze blijft aan staan tot ik de deur uit moet, ongeveer 1,5 uur.

Nadat ik gedoucht heb en aangekleed ben maak ik een ontbijtje en zet mijn laptop aan. Ondertussen ontvang en verstuur ik een aantal Whatsapp berichtjes. Het komende half uur ben ik bezig met ontbijten, mail checken, Facebook & Twitter bijlezen en als ik nog tijd over heb neem ik een kijkje in de online versie van het Brabants DagbladIk luister het nieuws op de radio en dan is het tijd om op mijn fiets te stappen.

In de trein verstuur en verzend ik wat Whatsapp berichtjes. Op de universiteit aangekomen gaat de telefoon even de tas in. Toch kan ik het niet laten om af en toe even te kijken of ik een berichtje heb, en hierop te reageren. Martina had het geniale idee om vandaag met de auto naar school te gaan, en samen rijden we weer terug naar Den Bosch onder het genot van radio 3FM. Onderweg ontvang ik een berichtje van mijn broertje; of ik een broodje wil van Bakker Bart. Lekker! We spreken daar af en eten wat. Samen gaan we naar mijn huis waar we hetzelfde doen als op dinsdag, heerlijk in het zonnetje, alleen dit keer is hij met mijn laptop bezig en pak ik een boek om wat te lezen voor school. Ongeveer anderhalf uur zit ik lekker in het zonnetje, radio aan, telefoon bij de hand en lezen lezen lezen....

's Avonds kook ik bij mijn ouders thuis voor mijn vader en broertje. En ja, ik moet vermelden dat ik ondertussen via Whatsapp een gesprek voer met een vriendin. Na het eten vertrek ik samen met mijn vader naar een tante; de laptop gaat mee want de belastingaangifte moet ingevuld worden!

Wanneer ik weer in mijn eigen huisje aangekomen ben gaat de DVD speler aan. Ik ga Briefgeheim kijken voor de cursus Beeldcultuur. Ondertussen heb ik wel mijn laptop aanstaan, zodat ik aantekeningen kan maken en natuurlijk af en toe Facebook en Twitter even kan checken. Ook de mobiel blijft regelmatig trillen. Na de film eindigt de dag weer hetzelfde; in bed met mijn mobiel - wekker! - en een boek.

Weltrusten.

dinsdag 27 maart 2012

Dag 1

Mijn wekker - op mijn telefoon - gaat. Ik druk drie keer op snooze en tussendoor bekijk ik een aantal Whatsapp berichtjes die ik die ochtend binnengekregen heb en reageer op deze. Zodra ik uit bed ga zet ik mijn radio aan op 3FM. Deze blijft aan staan tot ik de deur uit moet, ongeveer 1,5 uur.

Nadat ik gedoucht heb en aangekleed ben maak ik een ontbijtje en zet mijn laptop aan. Ondertussen ontvang en verstuur ik een aantal Whatsapp berichtjes. Het komende half uur ben ik bezig met ontbijten, mail checken, Facebook & Twitter bijlezen en als ik nog tijd over heb neem ik een kijkje in de online versie van het Brabants DagbladIk luister het nieuws op de radio en dan is het tijd om op mijn fiets te stappen.

Wanneer ik ongeveer 1,5 uur later op de fiets terug naar huis stap heb ik een aantal keer op mijn telefoon gekeken hoe laat het is. Horloges zijn niet aan mij besteed, daar heb ik mijn telefoon voor. Thuis aangekomen bedenk ik een plan met mijn broertje. Hij komt gezellig bij mij thuis leren en ook ik moet genoeg doen aan school, MAAR het is lekker weer! Dus we zetten mijn raam open, verlengsnoer uit het raam en ja hoor; allebei achter ons eigen laptop zitten we heerlijk in het zonnetje. Ook de radio staat ondertussen trouwens alweer aan. Ongeveer twee uur lang zijn we allebei bezig op onze laptop en luisteren we naar de radio. Af en toe ontvang en verzend ik wat Whatsapp berichtjes


's Avonds staat een teamvergadering en wat eten met collega's op de planning. Logisch dat hier minder media gebruikt wordt. Alhoewel, tijdens het eten bekijken we op de Ipad van één collega foto's die ze graag met ons wil delen, daarnaast liggen de mobieltjes van ons allemaal op tafel en ontvangen en versturen we regelmatig wat berichtjes. Tijdens de vergadering zijn de mobieltjes afwezig.

Wanneer ik thuis ben gaan zowel televisie als laptop aan. Een klein uurtje kijk ik wat televisie terwijl ik FacebookTwitter, e-mail en andere websites check. Daarna duik ik heerlijk met een 'ouderwets' boek mijn bed in. Mijn mobiel achtervolgt me overal; tijdens het internetten, televisie kijken én lezen verzend en ontvang ik meerdere Whatsapp berichtjes.

maandag 26 maart 2012

College 7. Ken jij mij al?

Ja, ik denk ik vraag het maar even. Ken jij mij al? Weet jij wat mijn achtergrond is en welke connecties ik allemaal heb? Want dat is belangrijk in de 3.0 samenleving; netwerken!

Manuel Castells, socioloog en op dit moment de meest gevraagde spreker over de hele wereld, houdt zich bezig met de netwerksamenleving. Castells heeft onderzoeksgroepen over de gehele wereld gevraagd om op een multiculturele manier te kijken wat er aan de hand is met de digitalisering. Welke trends er zijn en wat hieruit te concluderen en voorspellen valt.

Manuel Castells bouwt voort op de theorieën van Alvin Toffler, een futuroloog en trendwatcher in technologische en sociale ontwikkelingen. Toffler spreekt over the third wave; drie ontwikkelingsgolven die zichtbaar zijn in de Westerse samenleving;

  1. De ontwikkeling van landbouw. Een agrarische samenleving waarbij men was gericht op 'het andere' om te kunnen overleven. In deze orale cultuur was enkel het spreken en luisteren van belang.
  2. De industrialisering in de 19e eeuw. Menselijke kracht werd door de industrialisering vergroot. De orale cultuur veranderde in de schriftcultuur; het schrift zou je kunnen zien als een extensie van het geheugen. Men ging daarnaast ook mechanisch denken; actie-reactie, logica, structuur en hiërarchie werd belangrijk.
  3. De informatiesamenleving. Vanaf de jaren '90 vergroot deze ontwikkeling het menselijk denken. Netwerken staat centraal in de samenleving.
Deze laatste golf is voor Castells van belang. Hij spreekt over de informationele samenleving. Volgens Castells is tijd weggevallen door de globalisatie. Tijd is geen belangrijke factor meer. Men kan tegelijkertijd van alles op de hoogte zijn via computers, tablets, mobieltjes enzovoorts. Binnen enkele seconden zit men in Tokyo, New York, Londen, waar dan ook. Castells wijst op de instabiliteit waartoe deze netwerksamenleving kan leiden. Hij heeft het over processen zoals individualisering, versplintering van gemeenschappelijke normen en waarden enzovoorts. Volgens Castells leidt dit alles tot nieuwe maatschappelijke ordeningen, er gaan nieuwe vormen van in- en uitsluiting, achterstanden en ongelijkheden ontstaan. De economische crisis die hij heeft voorspelt is op dit moment uitgekomen.... waar gaan we naar toe!?

Maaaar lieve mensen. Raak niet in paniek. Zorg ervoor dat je netwerkt, laat je zien, zorg dat mensen je kennen, zorgen dat mensen jou kennen en er zal altijd wel iemand zijn die je uit de penarie kan helpen.

zondag 18 maart 2012

College 6. Privacy en het gezonde verstand

Als ik nadenk over het begrip privacy komt de volgende herinnering in me op; samen met wat vrienden zit ik na een paardrijwedstrijd wat te eten in een friettent. Een van mijn vriendinnen vond een bepaalde jongen jongen leuk. Helaas liep dat allemaal niet zoals ze wilde en zit zij, die zondagmiddag in de friettent, ons uitgebreid te vertellen dat ze niet weet wat ze er mee aanmoet. Druk - en luidruchtig - met z'n vieren in gesprek hebben we niet door dat de friettent ondertussen aardig vol loopt. Als we na een tijdje wat om ons heen kijken zien we pas hoeveel mensen ons hele gesprek helemaal mee hebben staan luisteren. Wat lacherig staan ze ons aan te kijken. Tsja, wat wil je ook... een stel opgeschoten jongeren in paardrijkleren waarvan er één uitgebreid haar hopeloze liefdesverhaal zit te doen midden in een friettent. We moesten er zelf ook wel om lachen, het desbetreffende dorp was in ieder geval helemaal op de hoogte nu. Gelukkig wonen we zelf in de stad en de desbetreffende jongen een stuk verder weg.

Tegenwoordig kijken we wel even om ons heen voor we het over persoonlijke zaken gaan hebben. Ik kan me ook verbazen over hoeveel mensen in het openbaar de meest gevoelige onderwerpen bespreken. Twee weken geleden in de Sprinter naar Tilburg Universiteit zat er iemand achter mij met een belastingkantoor of iets dergelijks te bellen. Als ik een goed geheugen had zou ik nu kunnen publiceren wat hij - en zijn vriendin - verdiend hebben in het voorgaande jaar, wat zij betaald hebben en hoeveel ze nu eigenlijk terug moeten krijgen...

Bovenstaande voorbeelden zijn volgens mij geen uitzonderingen. Best gek dat menigeen valt over de nieuwe privacy policies die Google ingevoerd heeft - klik hier -, maar in het openbaar persoonlijke zaken uitgebreid besproken worden. Dat spreekt elkaar lekker tegen. Daarnaast vinden mensen het irritant dat er overal straat beveiligingscamera's hangen, maar zodra zij op straat overvallen zouden worden kunnen de daders wel via dezelfde camera's gepakt worden. Als je zelf niks fout doet, wat maakt het uit dat die dingen er hangen? Ik voel me veiliger wanneer ergens camera's hagen, dan wanneer er 10 politiemannen al klaar staan op de hoek van een straat. Die zorgen bij mij juist voor het gevoel van een dreigende sfeer.

Ik bedoel hiermee natuurlijk niet dat kranten en andere instanties zomaar alle gegevens van personen mogen verzamelen, bewaren en gebruiken zonder hiervoor toestemming te hebben. Gelukkig zijn er verschillende organisaties, zoals Bits of Freedom en Privacy Matters die in de gaten houden hoe het zit met onze rechten met betrekking tot privacy. Voel je je geroepen, kijk dan eens op hun websites. Bits of Freedom is ook nog een hartstikke 3.0, elke burger kan in principe helpen door ideeën te delen op hun website en mee te helpen met campagnes.

Noem het naïviteit, noem het Hollandse nuchterheid. Ik zit er niet zo mee in welk hokje je me plaatst. Waar het om gaat is dat ik mezelf er niet zo druk om kan maken. Misschien ben ik naïef als ik denk dat niemand geïnteresseerd is in mijn gegevens. Waarschijnlijk is het ook naïef om te denken dat de overheid er voor zorgt dat ik veilig op internet kan surfen. Maar ik ga er vanuit dat zo lang ik niks fout doe, niemand ook zal graven in mijn gegevens. Doen ze dat wel, dan hoop ik dat ze het Cystic Fibrosis gedeelte goed lezen en donor worden! Met een beetje gezond verstand kom je er wel. Zijn er persoonlijke gegevens die je niet aan elke voorbijganger in de stad wil vertellen? Zet deze gegevens dan ook niet op internet. Doe je dat wel; niet zeuren. Punt.

woensdag 7 maart 2012

Momentje stil

Zeg mij niet dat ik niet krachtig ben
Wat jij niet weet
En nooit zal weten
Is dat ik elke dag vecht
Elke dag zal vechten
Tot dat het vroeger is
Waarin ik niet krachtig hoefde te zijn

Door Stijn; http://adventuresofastone.blogspot.com/

Gewoon een momentje stil, meer hoef ik niet te zeggen.

zondag 4 maart 2012

College 5. Dromen, Denken, Beslissen & Doen.

Toen ik in oktober dit jaar ging verhuizen kwam ik er achter hoe slecht ik eigenlijk ben in het weggooien van dingen. Mijn slaapkamer bij mijn ouders in huis moest leeg, mijn spulletjes moesten naar mijn huisje, maar dat betekende ook dat nutteloze spullen weggegooid moesten worden. Dit heeft me geen tranen gekost, maar heel makkelijk was het ook niet. Ik ben iemand die altijd denkt dat iets ooit nog wel van pas komt. Vaak is dat niet zo. Soms wel. Zo heb ik in 2006, in de eerste periode van mijn eerste studiejaar aan de HBO-opleiding Social Work de leerstijlentest van Kolb moeten maken. Laat het nou toevallig zo zijn dat deze test afgelopen week voor de cursus Mediawijsheid op de planning stond. En hoewel ondertussen alle minder belangrijke papieren van mijn hele Social Work opleiding meegegaan zijn met het oud papier, staat de harde schijf van mijn laptop mij wel toe tot het bewaren van heel veel documenten - ook de leerstijlentest van bijna zes jaar geleden. Leuk was het om de ontwikkeling te zien, in 2006 schommelde ik hoog op de as tussen dromers en doeners, op dit moment viel ik in de categorie beslissers. Bij deze laatste test stond mijn uitslag echter zo dicht bij het snijpunt van de twee assen, dat ik eigenlijk in staat moet kunnen zijn om alle leerstijlen toe te kunnen passen. Handig dus; ik kan in elke situatie de meest geschikte leerstijl aannemen toepassen! Wil jij ook zo'n leuke test doen? Kijk dan eens op deze site.

Durftevragen. Ik vond durftevragen een vreselijk begrip doordat ik mensen op Twitter de meest domme en oninteressante vragen zie stellen met daarachter #durftevragen of #DTV. Heerlijk hoe ik me daar aan kan irriteren; Google is your best friend guys. Kijk eerst daar eens op alvorens je een onnozele vraag op het internet gaat droppen. Maar oké, oké, Durftevragen blijkt ook iets heel leuks te zijn. En dan heb ik het nog steeds niet over de hashtags op Twitter, maar de werkvorm Durftevragen die heel veel kan opleveren. Ik ben er achter gekomen dat er een heel Durftevragen team bestaat dat sessies begeleidt en daarnaast workshops en lezingen geeft. Nou hoeft het allemaal niet zo heel professioneel, de durftevragen-sessie die ik meemaakte tijdens het college Mediawijsheid bleek ook heel wat teweeg te brengen.

Nou wisten we natuurlijk al dat de cursus Mediawijsheid heel veel weerstand opgeroepen heeft bij studenten. De durftevragen-sessie bleek een perfecte manier om alle frustraties eruit te gooien en met zijn allen tot een nieuw ontwerp van (het eerste college van) de cursus te komen. In vier keer tien minuten hielden we sessies waarin steeds één persoon een idee ten aanzien van zijn leerstijl en de cursus opperde en de anderen uit de groep reageerden hierop. Hierdoor kwamen er vele mooie ideeën voorbij. Zo opperde er iemand Buddys, vond iemand anders Brainstormsessies een goed idee en waren er natuurlijk ook een aantal die niks voorbereid hadden en 'het-er-allemaal-wel-mee-eens-waren' (hoe irriterend!!).

Volgend jaar zal meneer van Driel in zijn cursus Mediawijsheid minstens één van onze ideeën verwerken. Ik ben er voorstander van om met Dropbox en Yammer te beginnen en zo elk college een nieuwe app te introduceren. Dus in college 1 gaan we met zijn allen brainstormen via Edistorm, het tweede college proberen we met elkaar te Skypen, het derde college gaan we aan de Twitter enzovoorts enzovoorts. Ik ben benieuwd!

zaterdag 25 februari 2012

College 4. Oeteldonk 3.0

Hoe ik tijdens de Carnaval toch met Mediawijsheid bezig was. Een geweldig voorbeeld van de 3.0 samenleving; Maandagavond was er een Twitterbericht geplaatst door de Oeteldonkse Club. Een Oeteldonker was zijn trouwring verloren in een bepaalde straat in Oeteldonk, op Twitter werd een omschrijving van de ring geplaatst samen met de vraag of iemand deze gevonden had. Reacties van mij en anderen waaraan ik het bericht liet lezen; 'Die-zien-we-nooit-meer-terug.'
Dinsdagochtend. Brak stond ik bij de brunch van het Oeteldonkse ministerie Jeugdzaken en checkte mijn Twitteraccount (jep, ook ik ben nog bang om iets te missen) en wat schetste de verbazing? Het Twitterbericht van de dag ervoor bleek door vele Oeteldonkers te zijn geretweet en de ring was teruggevonden! Raar maar waar, een prachtig voorbeeld van de 3.0 samenleving, ook tijdens Carnaval! Go Oeteldonk!

Dat was maandag/dinsdag en nu is het alweer donderdag. Helaas. Carnaval is voorbij, en dat betekent weer terug naar de orde van de dag. De excursie van vorige week maandag naar S2M zit mij nog vrij vers in het geheugen. Seats2Meet biedt kort gezegd een 3.0 vergaderruimte. Als professional kun je hier naar toe, afspreken met andere professionals, werken et cetera. De presentatie die bij S2M gegeven werd door Barry Spooren, één van de organisatoren van Incubate is mij echter meer bijgebleven. Dit was namelijk herkenning alom. Ik kwam er opeens achter dat ik al zo'n 8 jaar lang hartstikke 3.0 bezig ben. Het jaarlijkse strandfeest CFBeachdance, waarvan ik één van de organisatoren ben, heeft in het concept namelijk best wat 3.0 facetten. De concepten van Incubate en CFBeachdance zijn natuurlijk totaal niet met elkaar te vergelijken - CFBeachdance is een dancefeest en lotgenotencontactdag voor patiënten met Cystic Fibrosis én iedereen die van een feestje houdt - maar proberen beide gebruik te maken van de input van bezoekers. Hoewel Incubate ongetwijfeld een professionelere organisatie heeft is het mooi om te zien hoe beide concepten gebruik maken van de kracht van de eigen bezoekers. Zo kunnen bezoekers bij Incubate inspraak hebben in de line-up en meeschrijven aan stukken op de website. Bij CFBeachdance gebruiken wij voor vele aspecten van de dag netwerken van bezoekers. Zo hebben we via bezoekers contact kunnen leggen met artiesten, zijn er sportieve bezoekers die zelf activiteiten op het strand willen organiseren, enzovoorts. Niet geheel 3.0 zoals Incubate, daar hebben we de kennis en het geld niet voor, maar wel via netwerken-netwerken-netwerken.

Het blijkt overigens belangrijk dat er een interessante 'rode draad' door de blogs loopt. Daar heb ik over nagedacht en het enige interessante waardoor ik mijn blog op dezelfde manier door kan zetten is door de ervaringen uit colleges te koppelen aan eigen ervaringen. Zoals ik nu al doe, blijf ik lekker reflecteren op mezelf, kijken hoe ik 3.0 in het dagelijks leven tegen kom en blijf ik dicht bij mezelf.

(Ohja en jullie zijn natuurlijk allemaal uitgenodigd, 30 juni op CFBeachdance http://www.cfbeachdance.nl)

woensdag 8 februari 2012

College 3. Een 3.0 dip

Een dip zou in een 3.0 samenleving zo opgelost moeten zijn. Een 3.0 samenleving staat bol van Hashtags, Durftevragen, Twittersessies en alle andere denkbare Social Media waarmee men elkaar ten hulp kan schieten. Dus heb je een dip, gooi het er online uit en iedereen snelt toe om je een helpende hand te bieden!

Nu ik dit op papier mijn beeldscherm heb staan durf ik te vermelden dat ik in een dip zit. Iedereen gooit immers tegenwoordig al zijn misère op internet, dan durf ik dat ook wel. Eens kijken of mijn lezers mij op weg helpen met deze dip ;).

Mijn dip is een ware Drie-Punt-Nul dip. Of misschien een Mediawijsheid dip. Hoewel uit mijn vorige blogs een afkeer is gebleken voor Twitter en andere Social Media, betekende dat niet dat ik een afkeer had voor Mediawijsheid. Ik vind het allemaal best interessant en ben ook wel benieuwd of mijn mening door deze cursus genuanceerder gaat worden. Daarnaast vind ik Blogs schrijven best leuk en gingen de eerste twee ook best vloeiend. Ideeën genoeg en mijn vingers raasden over het toetsenbord ;). En ja hoor, hard lopers zijn dood lopers.. nu zit ik vast. Geen inspiratie.

Helaas was maandag-collegedag ook niet mijn beste dag. Ik kon mijn hoofd niet goed bij de colleges houden. Allerlei onderwerpen kwamen voorbij, ik heb allerlei kleine dingetjes in mijn hoofd die ik zou kunnen typen, maar een lopend verhaal krijg ik er niet van gemaakt. Jammer yammer. Wat het niet makkelijker maakt is het feit dat een terugkomend onderwerp in de colleges Amibitie is. Ambitie moet uit de blogs te lezen zijn en maakt van je eindcijfer voor de cursus geen 6, maar een 8, 9 of zelfs een 10 (zou dat kunnen?). Ambitie is bij mij geen probleem. Wel het gehamer hierop. Hoe vaker meneer van Driel zegt; met Ambitie krijg je een hoger punt! Hoe meer ik dichtsla en mijn inspiratie totaal niet meer op papier het beeldscherm komt. Een origineel blog met leuke metaforen krijg ik er dan niet meer uitgeperst. Na de vierde blog volgt er een stand-van-zaken en weet ik op welke weg ik ben met mijn blog, totdan; onzekerheid en gewoon mijn best doen!

Vol met ambitie wil ik dan toch nog het ARIA patroon van Hans van Driel een plekje bieden op mijn blog. Ik herkende dit patroon als geen ander in mijn reacties op bijvoorbeeld nieuwe mode fenomenen.
Amazement -> Uggs. Iedereen vind ze geweldig en draagt ze.
Resistance -> Ik had (!) een hekel aan Uggs. 1. iedereen heeft ze. 2. ze zijn spuuglelijk.
Imitation -> Nog meer reden om ze niet te kopen, iedereen draagt ze en ik wil niet zomaar 'iedereen' zijn.
Authencity -> Oke, oke, het idee van Uggs went. Stiekem begin ik ze leuk te vinden. Uiteindelijk vind ik een paar die verschilt van de 'gewone' Uggs die iedereen heeft en kan ik mijn Authentieke ik zijn, mét heerlijk warme UggsMoeders zal dit verschijnsel bij mij lachend herkennen.

Hoe hard ik nu ook roep dat ik Twitter verschrikkelijk vind... de kans is zéér groot dat ik uiteindelijk een manier vind om te Twitteren die ik zelf best leuk vind...... Ons kent ons. Misschien is dat wel weer een kenmerk van die ambitie van mij, ik ben ambitieus genoeg om een manier te vinden die toch verschilt van anderen. Ha!

woensdag 1 februari 2012

College 2. Met mijn hoofd de wolken...

Wie kent dat gevoel niet. Met je hoofd in de wolken zijn. Niet rationeel kunnen denken, kriebels in je buik hebben en niet meer kunnen functioneren in het dagelijks leven. Geloof mij, dat is verleden tijd. Konden wij in de samenleving 1.0 niet meer functioneren wanneer we met ons hoofd in de wolken waren; in de hedendaagse 3.0 samenleving kunnen we niet meer functioneren zonder met ons hoofd in de wolken te zijn. Sterker nog, wij functioneren DOORDAT we allemaal met ons hoofd in de wolken te zijn. Wij - wij allemaal - zijn onderdeel geworden van 'the clouds' van het web. Wauw. Of niet?

'Vroeger', met de opkomst van het internet, waren websites etalages. Wij konden als bezoekers informatie vinden van instituties zoals de bieb, de overheid, zorginstellingen et cetera. Sommige websites hadden een gastenboek, waar je een - vooral leuk en positief - berichtje op mocht zetten, maar verdere input van 'down under' werd niet gewaardeerd en ook niet mogelijk gemaakt. De instituties waren 'the clouds', zij bepaalden en het enige wat wij konden was bekijken en accepteren. Maar dat is veranderd! Als in een volksopstand hebben we geknokt en bloed, zweet en tranen zijn daarbij niet gespaard! Dat betekent dat de rollen nu omgedraaid zijn, Wij zijn in de wolken! Instituties bepalen niet meer wat wij willen lezen en zien op het internet, nee, wij zijn 'the clouds', wij regelen zelf alle in- en output rondom het WorldWideWeb. Prachtig toch? De macht ligt bij ons, wauw. Vanuit de wolken kijken wij naar beneden, naar de instituties die maar moeten hopen dat we iets van ze heel laten...

En toch kan ik het niet laten mijn kritische blik hierop te zetten. Als iedereen als 'professional' het web kan bestormen en zijn geweldige ideeën daarop los kan laten, wat gebeurt er dan? Waarom willen wij zo graag die instituties naar beneden halen, zitten daar niet juist mensen die 'ervoor' geleerd hebben en er-dan-wel-verstand-van-zullen-hebben? Ben ik dan nog de enige die gelooft dat iemand met een diploma meer verstand heeft dan iemand met geen diploma? Wat gebeurt er met de samenleving als iedereen het voor het zeggen heeft? Ik ben benieuwd ;).

Ik zeg maar niks, laten we maar lekker even met ons hoofd in de wolken rond blijven rennen. Iedereen weet toch dat dat verliefde gevoel na een tijdje wegebt en de rust weer wederkeert...

maandag 23 januari 2012

College 1. Lisanne 3.0

Stiekem vind ik het best leuk dat ik dit keer mijn blog niet een nieuw leven in blaas uit verveling, of door een hervonden motivatie. Nee. Dit keer is het een 'moetje' van mijn nieuwe opleiding. En ondanks dat ik het afgelopen half jaar geleerd heb dat 'iets moeten' extern gemotiveerd wordt en dat de activiteit niet meer ondernomen wordt zodra deze externe motivatie wegvalt, ben ik toch benieuwd waar het mijn blog gaat brengen.

In september 2011 ben ik begonnen aan een premaster Algemene Cultuurwetenschappen aan de UvT om volgend studiejaar de master Jeugdliteratuur te gaan volgen. Vandaag is het nieuwe semester begonnen en dat begon al goed met drie achtereenvolgende colleges op het tijdstip van 15.45 tot 21.30 uur. Het laatste college was gereserveerd voor de cursus - want zo noemen we 'vakken' tegenwoordig - Mediawijsheid. Deze cursus is  reden van het nieuw leven inblazen van mijn blog; elke week moet er namelijk een blog geschreven worden naar aanleiding van het college. Vanaf nu dus 12 weken lang, elke week een blog over alles wat ik wel - of juist niet - leer tijdens deze cursus.

Ik vind mezelf altijd behoorlijk mediawijs maar op de een of andere manier stuit ik bij deze cursus toch op heel veel weerstand. De van te voren aangereikte lijst met benodigde applicaties is wat mij betreft erg lang en omslachtig. Hans van Driel - docent - wil de bestaande digitale leeromgeving (Blackboard) loslaten en een nieuwe leeromgeving creëren, een leeromgeving die zich aan de student aanpast. Klinkt mooi. Het begint met Yammer (Djemmer, Jemmer, Jammer, uitspraak blijft onduidelijk). Yammer is een applicatie, een website, gericht op interne communicatie. Met een UvT e-mail adres kan je een account aanmaken bij Yammer en 'meedoen' binnen de organisatie. Speciaal voor Mediawijsheidstudenten is er een aparte groep opgericht waarbinnen wij met elkaar kunnen communiceren. Erg jammer voor Yammer lijkt het uiterlijk verdacht veel op Facebook. Daarnaast zei Hans van Driel aan het begin van het college dat tegenwoordig een leven lang leren belangrijk is, dat er een leeromgeving nodig is die zich aan jou aanpast en waar je ook na je studie nog iets aan hebt. Dit is bij Blackboard niet het geval, na je studie heb jij geen toegang meer tot deze 'applicatie'. Maaarr, om een account aan te maken bij Yammer heb je een UvT e-mail adres nodig. Dus zodra ik mijn master afgerond heb, heb ik ook niks meer aan deze leeromgeving...

Het volgende op het lijstje was Twitter. Nog zo iets. De mensen die mij kennen weten hoe erg ik Twitter vind en ál helemaal die vreselijke Hashtags. Wat een ramp. Mijn account is aangemaakt... ik ben benieuwd. Wat verder op het lijstje stond was SkypeLinkedin, Evernote, Edistorm, Dropbox. Jaja, ik heb het allemaal!

En de toegevoegde waarde? Daar kan ik jullie over 12 weken als het goed is meer over vertellen...